Prohlad Chutia

BSF, CRPF, ITBP, SSB আৰু CISF এইবোৰ মিনিষ্টি অফ হোম এফেয়াৰচৰ অন্তৰ্গত আছিল। কিন্তু ২০১১ চনৰ মাৰ্চ মাহৰ পৰা ইয়াক central Armed police force হিচাপে জনা যায়। আমি সকলোৱে জনাতো প্ৰয়োজন যে Indian Army এই সমূহৰ পৰা সম্পূৰ্ণ বেলেগ।তেওঁলোকৰ ট্ৰেইনিং চেন্টাৰ, সা-সজুলি সকলোবোৰ বেলেগ হয়। [ 1] Border Security Force (BSF)- [A ] এওঁ লোক পাকিস্তান, বাংলাদেশ আৰু এতিয়া ম্যানমাৰতো সীমান্ত ৰক্ষী হিচাপে কাম কৰাৰ লগতে ভাৰতৰ আভ্যন্তৰিন প্ৰতিৰক্ষী হিচাপেও কাম কৰে। এওঁ লোকে কেৱল শান্তিৰ সময়তে সীমান্ত ৰক্ষী হিচাপে কাম কৰিবলৈ সুযোগ পায়। যুদ্ধৰ কালীন সময়ত এওঁলোকক ঠাইত সীমাৰ প্ৰতিৰক্ষাৰ দায়িত্ব Indian Army পালন কৰে। আচলতে যুদ্ধৰ প্ৰস্ততিৰ বাবে Indian Army ঠাইত BSF ক সীমাত নিয়োগ কৰে। যাতে তেওঁ লোকে যুদ্ধৰ তেয়াৰি কৰিবৰ বাবে সময় পায়। [ B]      central Armed police force ত এজন IPS বিষয়াহে হেড অফিচাৰ হিচাপে থাকে। ইয়াত মিলিটেৰি অফিচাৰ নথকাৰ কাৰণে ইয়াক মিলিটেৰি ফৰ্চ বুলি আখ্যা দিব নোৱাৰি। [ 2] Central Industrial Security Force [ A] এওঁ লোকে ভাৰতবৰ্ষৰ চৰকাৰি খণ্ডৰ উদ্যোগ, এয়াৰপ'ট, মেট্ৰ আদিত ৰক্ষীবাহিনী হিচাপে কাম কৰ

            এটি চমু কাহিনী এদিন এজন জ্ঞানী ব্যক্তি নদী এখনৰ পাৰত বহি চিন্তা কৰি আছিল। তেতিয়া লোক এজনে আহি সুধিলে, আপুনি ইয়াত কি কৰি আছে ?    তেতিয়া জ্ঞানি ব্যক্তিজনে উত্তৰ দিলে, মই অপেক্ষা কৰি আছো কেতিয়া নদীখনৰ পানীবোৰ বৈ শেষ হ'ব আৰু মই তেতিয়া নদী খন পাৰ হৈ যাম।      লোক জনে লগে লগে উত্তৰ দিলে, আপুনি কি কথা কৈছে এইবোৰ ; এনেদৰে থাকিলে দেখোন আপুনি গোটেই জীৱনটো নদীখন পাৰ হ'ব নোৱাৰিব।      জ্ঞানী ব্যক্তিজনে উত্তৰ দিলে, সেইটোৱেই টো মই তুমাক বুজাব খুজিছো। তোমাৰ আশা-আকাংখ্যাবোৰ পূৰ হোৱালৈ অপেক্ষা নকৰিবা। সুখী হ'বলৈ চেষ্টা কৰা কাৰণ মানুহৰ জীৱনত এটা আশা পূৰ হোৱাৰ পাছত অন্য এটা আশাই পাতনি মেলে।       সফল জীৱনৰ কোনেও সৰ্বসন্মত সংজ্ঞা দিব নোৱাৰে।         সুখী জীৱন সফল জীৱন                                                প্ৰহ্লাদ চুতীয়া     

         ভগবান নামৰ কোনো বস্তু বা জীৱৰ এই পৃথিৱীত অস্তিত্ব নাই। ভগবান মানুহৰ মনে গঢ়া এক কাল্পনিক ছবি বা কাহিনী।            প্ৰতিটো ধৰ্মতে একো একোটা কাল্পনিক কাহিনী থাকে। এই কাহিনীত অসৎ ব্যক্তি বা গোষ্ঠীটোক ধ্বংস কৰাই এই কাহিনীৰ মূল বৈশিষ্ট্য।                          হিন্দু ধৰ্মত মহাভাৰত আৰু ৰামায়ণৰ কাহিনী; খীষ্টিয়ান ধৰ্মত যিশু ৰ কাহিনী; মুছলমান ধৰ্মতো ঠিক তেনেকৈ অন্য এটা বেলেগ কাহিনী। এইবোৰ সকলো মনে-গঢ়া কাহিনী লিখা পুৰণি কালৰ সেই পণ্ডিত সকলৰ কাম। যি সেই সময়ৰ মানুহৰ মনৰ সৰলতাৰ সুযোগ লৈ ভগবান বা ধৰ্ম নামৰ অনুষ্ঠানৰ জন্ম দিলে। এওঁ লোক আচলতে চতুৰ প্ৰকৃতিৰ লোক আছিল। যি নিজৰ নিজৰ স্বাৰ্থৰ বাবে বিভিন্ন জনে বিভিন্ন ধৰ্মৰ সষ্টি কৰিলে।              মই প্ৰত্যেকটো ধৰ্মৰ কাহিনীক সমালোচনা কৰিলে এখন ডাঙৰ কিতাপলৈ পৰিণত হ'ব। গতিকে মোৰ যুক্তিবোৰ চমুকৈ দিবলৈ চেষ্টা কৰিম।         মই ৰামায়ণৰ কথা কৈছো। মই যদি কওঁ ৰামায়ণ খন মিচা আছিল। কি আপোনালোকে বিশ্বাস কৰিব। নিশ্চয় নকৰে।           আমি যদি ইয়াক সাহিত্যিক দৃষ্টি ভংগীৰে চাওঁ তেতিয়া দেখিম যে। এই কাহিনীটোত "হাস্য ৰস, কৰুণ ৰস, বীৰ ৰস, ভয় ৰস, বিস্ময়